روز 26 مرداد سال 1369، میهن اسلامی شاهد حضور آزادگان سرافرازی بود که پس
از سال ها اسارت در زندان ها و اسارتگاههای مخوف رژیم بعث عراق، قدم به
خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند.
آزادگان، با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی دشمنان
ایستادند و روابط اجتماعی جامعه کوچک اردوگاهی خود را بر پایه اخلاق حسنه
بنا نهادند و از شکنجه های مزدوران بعث هراسی به خود راه ندادند. آزادگان،
صبورتر از سنگ صبور و راضی ترین کسان به قضای الهی بودند. اینان سینه هایی
فراخ تر از اقیانوس داشتند که از همه جا و همه کس بریده و به خدا پیوسته
بودند، آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسیات رهایی یافته بودند.