روز بزرگداشت شهریار و شعر و ادب فارسی
سید محمدحسین بهجت تبریزی (۱۲۸۵-۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبانهای ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سرودهاست. وی در تبریز بهدنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای همین شهر به خاک سپرده شد. در ایران روز درگذشت این شاعر معاصر را «روز شعر و ادب فارسی» نامگذاری کردهاند.
مهمترین اثر شهریار منظومه حیدربابایه
سلام (سلام به حیدربابا) است که از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی بهشمار میرود
و شاعر در آن از اصالت و زیباییهای روستا یاد کردهاست. این مجموعه در میان اشعار
مدرن قرار گرفته و به بیش از ۸۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده است.
شهریار در سرودن انواع گونههای شعر فارسی -مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی- نیز تبحر داشته است. از جمله غزلهای معروف او میتوان به علی ای همای رحمت و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. شهریار نسبت به علی بن ابیطالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ داشتهاست.
شهریار | |
---|---|
![]() تمثال شهریار، اثر احد حسینی |
|
نام اصلی | محمدحسین بهجت تبریزی |
زادروز | ۱۲۸۵ خورشیدی تبریز |
پدر و مادر | حاج میرآقا خشگنابی |
مرگ | ۲۷ شهریور ۱۳۶۷ تهران |
ملیت |
![]() |
محل زندگی |
تبریز - تهران |
جایگاه خاکسپاری | مقبرةالشعرا شهر تبریز |
در زمان حکومت | پهلوی - جمهوری اسلامی |
لقب | بهجت, شهریار |
پیشه | شاعر و ادیب |
سبک نوشتاری | متمایل به سبک عراقی |
کتابها | منظومه حیدربابایه سلام |
دیوان سرودهها | کلیات اشعار شهریار |
تخلص | شهریار |
همسر(ها) | عزیزه عبدخالقی (-۱۳۳۲) |
فرزندان | شهرزاد، مریم، هادی |
دلیل سرشناسی | شاعری و فضاسازی بسیار بدیع در شعرها |
اثرپذیرفته از | حافظ |
نمونه ای از غزل شهریار
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ | بیوفا حالا که من افتادهام از پا چرا؟ | |
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی | سنگدل این زودتر میخواستی حالا چرا؟ | |
نازنینا ما به ناز تو جوانی دادهایم | دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟ | |
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان میکند | در شگفتم من نمیپاشد ز هم دنیا چرا؟ | |
در خزان هجر گل، ای بلبل طبع حزین | خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا؟ | |
شهریارا بیحبیب خود نمیکردی سفر | این سفر راه قیامت میروی تنها چرا؟ |