سلام بر تو اى امام هشتم، اى فرزند پیامبر و على، اى پاره تن فاطمه اى جگر گوشه حضرت موسى بن جعفر،واى امامى که هر لحظه دل هاى ما به شوق دیدار حرم مطهّرت مى تپد، سلام بر تو اى على بن موسى الرضا، و سلام بر پدارن بزرگوارت وفرزندان پاک و معصومت.فرارسیدن یازدهم ذى القعده سالروز ولادت هشتمین امام معصوم، خورشید فروزان خراسان، مایه برکت و افتخار کشور ایران، محبوب دلهاى شیعیان، حضرت ابى الحسن على بن موسى الرضا علیه السلام را به همه مسلمانان جهان بالأخصّ شیعیان تبریک مى گوییم.
ولادت
حضرت امام رضا علیه السلام شب جمعه یازدهم ذى القعده در سال 148 هجرى در
مدینه طیّبه به دنیا آمد، پدر بزرگوار آن حضرت امام هفتم موسى بن جعفر علیه
السلام بود و مادر آن حضرت خانمى بود به نام امّ البنین یا تکتم یا نجمه
که هر سه اسم در تاریخ آمده است.
این بانوى بزرگوار زنى با فضیلت بود که خدا او را شایسته همسرى حضرت امام
موسى بن جعفر علیه السلام و مادرى امام رضا علیه السلام قرار داده بود.
مرحوم علاّمه مجلسى رحمه الله در جلد 49/7 بحار الانوار نقل مى کند که نجمه
مادر حضرت رضا علیه السلام کنیزى بود که حمیده مادر حضرت موسى بن جعفر
علیه السلام او را خرید، حمیده مى گوید: حضرت رسول الله (صلى الله علیه
وآله) را در خواب دیدم که به من فرمود: اى حمیده، این نجمه براى فرزند تو
موسى است، که به زودى
بهترین اهل زمین از او به دنیا خواهد آمد، پس من نجمه را به موسى بن جعفر
بخشیدم، وقتى که رضا به دنیا آمد نجمه را طاهره نام نهاد، و این خانم
بزرگوار اسامى مختلفى داشت که از آنهاست: نجمه، سکن، سمان و تکتم.
مرحوم مجلسى نقل مى کند که حضرت رضا علیه السلام در دوران شیرخوارگى کودکى
درشت بود، و از این جهت زیاد شیر مى خورد، حضرت نجمه گفت: براى شیر دادن به
این بچه مرضعه اى بگیرید تا به من کمک کند، از او پرسیدند: آیا شیر تو کم
شده؟ گفت: نه لکن من ذکر و نماز و تسبیحى داشتم که از زمان تولّد این کودک
کمتر مى توانم به آنها برسم.
مرحوم مجلسى در مجلّد 49/9 بحار الانوار نقل مى کند از خانمى که مى گوید:
شنیدم از نجمه که مى فرمود: وقتى به فرزندم على باردار شدم سنگینى حمل را
احساس نمى کردم، و وقتى در خواب بودم از داخل شکم خود صداى تسبیح و تهلیل و
تمجید خداوند را مى شنیدم، و این باعث خوف و هراس من شده بود، وقتى که
بیدار مى شدم صدایى نمى شنیدم، زمانى که رضا به دنیا آمد دست خود را بر
زمین گذاشت و سر به اسمان بلند کرد، و لبهاى مبارک خود را حرکت مى داد،
گویا حرف مى زد، در این هنگام پدر او موسى بن جعفر (علیه السلام) بر من
وارد شد و فرمود: مبارک باد بر تو اى نجمه لطف و کرامت پروردگارت، و سپس
فرزندم على را در پارچه اى سفید پوشاند و در گوش راست او اذان، و در گوش چپ
او اقامه گفت، پس از آن آب فرات خواست و کام او را با آب فرات باز کرد و
بعد او را به من برگرداند و فرمود: او را بگیر که او بقّیة الله در زمین
خدا است.
اسامى و القاب
نام آن حضرت «على» بود که این نام در میان دودمان رسول خدا محبوب ترین نام بود، و نشانه آن نامیدن حضرت امام حسین علیه السلام چند تن از فرزندان خویش را به این نام است.کنیه آن حضرت أبوالحسن، و أبوعلى بود.
بعض القاب آن بزرگوار عبارت است از: سراج الله، نور الهدى، قرّة عین المؤمنین، رضا، رضىّ، فاضل، صابر، وفىّ، صدیق. که معانى این القاب عبارت است از: چراغ پروردگار، نور هدایت و راهنمایى، نور چشم مؤمنان، راضى به رضاى خداوند، بخشنده، بردبار، با وفا، دوست. و همچنین پیامبر خدا(ص) او را عالِم آل محمّد(ص) نامید.
